de bommelding, de filosoof en salome

vandaag was de dag van geen bommelding al leek het er even op. alarm in de ochtend, zwijgende mensen met jassen en tas sluiten hun kantoor af en dalen, zombies welhaast, de trappen af. ik verbaas me en loop terug mijn kamer in. ik besluit dat ik, behalve mezelf, ook mijn agenda, mijn flesje spa en een cd-rom moet redden. dan loop ook ik de trap af. pas buiten gaat iedereen weer praten. blijkbaar moeten we naar de kerk aan de overkant van de markt, en zo’n duizend kantoormensen bewegen zich tussen de kraampjes en gaan -via een smalle ingang- de kerk in. daar staat men klaar om iedereen van koffie te voorzien en aan die koffie zie ik dat het een oefening is. het is me te druk in de kerk, ik wacht buiten om na een kwartiertje te horen dat we weer terug mogen. oefening geslaagd.

ik ben toch niet helemaal gerust. als er brand zou zijn, ja, dan zou dit prima zijn verlopen. maar bij een bommelding -niet helemaal ondenkbaar waar ik werk- vind ik dat verzamelen in de kerk raar. ‘iedereen’ weet dat we ons bij een ontruiming in de kerk moeten verzamelen. dan dropt ‘men’ die bom toch op die kerk lijkt me zo.

vanmiddag had ik een afspraak met een filosoof waar ik wel vaker mee werk en die ik erg mag. hij geeft me een zoen op mijn wang als hij me ziet. ik bedenk me dat het toch vooruitgang is dat ik niet langer hoef te dansen om een zoen van een filosoof te krijgen. en ook voor hem dat hij niet eerst onthoofd hoeft.

Herod: Salome, Salome, dance for me. I pray thee dance for me. I am sad tonight. Yes, I am passing sad tonight. When I came hither I slipped in blood, which is an ill omen; also I heard in the air a beating of wings, a beating of giant wings. I cannot tell what that may mean . . . . I am sad tonight. Therefore dance for me. Dance for me, Salome, I beseech thee. If thou dancest for me thou mayest ask of me what thou wilt, and I will give it thee. Yes, dance for me, Salome, and whatsoever thou shalt ask of me I will give it thee, even unto the half of my kingdom. […]

– Salome dances the dance of the seven veils

Ah! wonderful! wonderful! You see that she has danced for me, your daughter. Come near, Salome, come near, that I may give thee thy fee. Ah! I pay a royal price to those who dance

Salome [kneeling] I would that they presently bring me in a silver charger…

Herod [laughing] In a silver charger? Surely yes, in a silver charger. She is charming, is she not? What is it that thou wouldst have in a silver charger, O sweet and fair Salome, thou that art fairer than all the daughters of Judæa? What wouldst thou have them bring thee in a silver charger? Tell me. Whatsoever it may be, thou shalt receive it. My treasures belong to thee. What is it that thou wouldst have, Salome?

Salome [rising] The head of Iokanaan.

lees hier het gruwelijke verhaal van salome in de versie van oscar wilde.

de bommelding, de filosoof en salome

vandaag was de dag van geen bommelding al leek het er even op. alarm in de ochtend, zwijgende mensen met jassen en tas sluiten hun kantoor af en dalen, zombies welhaast, de trappen af. ik verbaas me en loop terug mijn kamer in. ik besluit dat ik, behalve mezelf, ook mijn agenda, mijn flesje spa en een cd-rom moet redden. dan loop ook ik de trap af. pas buiten gaat iedereen weer praten. blijkbaar moeten we naar de kerk aan de overkant van de markt, en zo’n duizend kantoormensen bewegen zich tussen de kraampjes en gaan -via een smalle ingang- de kerk in. daar staat men klaar om iedereen van koffie te voorzien en aan die koffie zie ik dat het een oefening is. het is me te druk in de kerk, ik wacht buiten om na een kwartiertje te horen dat we weer terug mogen. oefening geslaagd.

ik ben toch niet helemaal gerust. als er brand zou zijn, ja, dan zou dit prima zijn verlopen. maar bij een bommelding -niet helemaal ondenkbaar waar ik werk- vind ik dat verzamelen in de kerk raar. ‘iedereen’ weet dat we ons bij een ontruiming in de kerk moeten verzamelen. dan dropt ‘men’ die bom toch op die kerk lijkt me zo.

vanmiddag had ik een afspraak met een filosoof waar ik wel vaker mee werk en die ik erg mag. hij geeft me een zoen op mijn wang als hij me ziet. ik bedenk me dat het toch vooruitgang is dat ik niet langer hoef te dansen om een zoen van een filosoof te krijgen. en ook voor hem dat hij niet eerst onthoofd hoeft.

Herod: Salome, Salome, dance for me. I pray thee dance for me. I am sad tonight. Yes, I am passing sad tonight. When I came hither I slipped in blood, which is an ill omen; also I heard in the air a beating of wings, a beating of giant wings. I cannot tell what that may mean . . . . I am sad tonight. Therefore dance for me. Dance for me, Salome, I beseech thee. If thou dancest for me thou mayest ask of me what thou wilt, and I will give it thee. Yes, dance for me, Salome, and whatsoever thou shalt ask of me I will give it thee, even unto the half of my kingdom. […]

– Salome dances the dance of the seven veils

Ah! wonderful! wonderful! You see that she has danced for me, your daughter. Come near, Salome, come near, that I may give thee thy fee. Ah! I pay a royal price to those who dance

Salome [kneeling] I would that they presently bring me in a silver charger…

Herod [laughing] In a silver charger? Surely yes, in a silver charger. She is charming, is she not? What is it that thou wouldst have in a silver charger, O sweet and fair Salome, thou that art fairer than all the daughters of Judæa? What wouldst thou have them bring thee in a silver charger? Tell me. Whatsoever it may be, thou shalt receive it. My treasures belong to thee. What is it that thou wouldst have, Salome?

Salome [rising] The head of Iokanaan.

lees hier het gruwelijke verhaal van salome in de versie van oscar wilde.

een link

ik heb een link toegevoegd naar de foto-blog van thomas schlijper. hij heeft dagelijks nieuwe foto’s en meestal in en om amsterdam-centrum, waar ik ook woon. de link hierboven vertelt je wie hij is. de link naar zijn blog staat links, onder de kalender.

dinsdag

1 sigaret heb ik vanmiddag van een collega gebietst, dat valt dus reuze mee.

maar dit niet:

ik heb het afgelopen weekend heel veel blogs bekeken. van kennissen, van volslagen onbekenden & van bekende nederlanders. een paar keer las ik over het boek ‘vluchtelingen en immigratie‘ van michael dummett. en dat is een man die je denk ik wel serieus kunt nemen. in dit boek vermeldt hij o.a. dat 21 % van de asielzoekers die door nederland worden teruggestuurd binnen een jaar dood is. 21% leeft minder dan een jaar, na teruggestuurd te zijn. ik moet het even herhalen om het tot me door te laten dringen.

die 21% is het hoogste percentage van alle europese landen. en gezien dit boek in 2001 verscheen zou het nu best eens nog erger kunnen zijn.

een link

ik heb een link toegevoegd naar de foto-blog van thomas schlijper. hij heeft dagelijks nieuwe foto’s en meestal in en om amsterdam-centrum, waar ik ook woon. de link hierboven vertelt je wie hij is. de link naar zijn blog staat links, onder de kalender.

dinsdag

1 sigaret heb ik vanmiddag van een collega gebietst, dat valt dus reuze mee.

maar dit niet:

ik heb het afgelopen weekend heel veel blogs bekeken. van kennissen, van volslagen onbekenden & van bekende nederlanders. een paar keer las ik over het boek ‘vluchtelingen en immigratie‘ van michael dummett. en dat is een man die je denk ik wel serieus kunt nemen. in dit boek vermeldt hij o.a. dat 21 % van de asielzoekers die door nederland worden teruggestuurd binnen een jaar dood is. 21% leeft minder dan een jaar, na teruggestuurd te zijn. ik moet het even herhalen om het tot me door te laten dringen.

die 21% is het hoogste percentage van alle europese landen. en gezien dit boek in 2001 verscheen zou het nu best eens nog erger kunnen zijn.

discipline

daar komt het natuurlijk op neer als je een blog hebt: discipline. het kan helemaal geen kwaad als ik dat wat meer ontwikkel. en dus blijf ik het elke dag proberen, dat bloggen.

vandaag heb ik vooral erg lang geslapen. gisteren ook al trouwens, het zal wel komen omdat ik nauwelijks gerookt heb. morgen het kritieke punt: het begin van mijn 3-daagse werkweekje. het zijn er maar 3, maar ze zijn meestal wel druk. druk met gesprekken voeren, met stukken schrijven, met mail beantwoorden en veel te veel dingen die ‘uitgezocht’ moeten worden voordat ik ze kan ‘doen’. en dan krijg ik altijd erg veel trek in een sigaret.

zo, ik heb m’n stukje vandaag weer geschreven. nu wat pasta koken, met aubergine en tomaten, veel knoflook en wat olijven en kappertjes. alleen nog even bedenken of ik daarbij wil luisteren naar nick cave of naar black rebel motorcycle club.

cave maar. ik ben nog steeds ernstig verslaafd aan abattoir blues/the lyre of orpheus.

discipline

daar komt het natuurlijk op neer als je een blog hebt: discipline. het kan helemaal geen kwaad als ik dat wat meer ontwikkel. en dus blijf ik het elke dag proberen, dat bloggen.

vandaag heb ik vooral erg lang geslapen. gisteren ook al trouwens, het zal wel komen omdat ik nauwelijks gerookt heb. morgen het kritieke punt: het begin van mijn 3-daagse werkweekje. het zijn er maar 3, maar ze zijn meestal wel druk. druk met gesprekken voeren, met stukken schrijven, met mail beantwoorden en veel te veel dingen die ‘uitgezocht’ moeten worden voordat ik ze kan ‘doen’. en dan krijg ik altijd erg veel trek in een sigaret.

zo, ik heb m’n stukje vandaag weer geschreven. nu wat pasta koken, met aubergine en tomaten, veel knoflook en wat olijven en kappertjes. alleen nog even bedenken of ik daarbij wil luisteren naar nick cave of naar black rebel motorcycle club.

cave maar. ik ben nog steeds ernstig verslaafd aan abattoir blues/the lyre of orpheus.

twijfels

de kleuren van dit blog bevallen me ook vandaag nog, maar de eerste problemen dienen zich aan. zo heb ik vandaag nog niks geschreven. en als ik niks schrijf… wel, dan gebeurt er niets. en als ik wel schrijf, wat schrijf ik dan?

het zou zomaar kunnen dat iemand -jij bijvoorbeeld- meeleest. ik heb niet zo’n zin om dit blog te gebruiken als logboek van wat ik allemaal heb gedaan en gedacht op een dag. niet dat je dat niet mag weten, maar als jij dit leest, lezen er misschien ook anderen. en ik zie dat jullie allemaal nog commentaar mogen geven ook.

dat is even wennen hoor, allemaal. voor vandaag vind ik het wel weer genoeg.

twijfels

de kleuren van dit blog bevallen me ook vandaag nog, maar de eerste problemen dienen zich aan. zo heb ik vandaag nog niks geschreven. en als ik niks schrijf… wel, dan gebeurt er niets. en als ik wel schrijf, wat schrijf ik dan?

het zou zomaar kunnen dat iemand -jij bijvoorbeeld- meeleest. ik heb niet zo’n zin om dit blog te gebruiken als logboek van wat ik allemaal heb gedaan en gedacht op een dag. niet dat je dat niet mag weten, maar als jij dit leest, lezen er misschien ook anderen. en ik zie dat jullie allemaal nog commentaar mogen geven ook.

dat is even wennen hoor, allemaal. voor vandaag vind ik het wel weer genoeg.