eindejaarsopruiming: intermezzo

die eindejaarsopruiming begint uit de hand te lopen en neemt nu zelfs het echte leven over. zo heb ik besloten morgen naar ikea te gaan om een paar boekenkastjes te kopen.

hout moet het zijn, en wel donker noten. het is hier namelijk al een zeer kleurrijke boel (muren in zachtgeel en cranberry-rood, beuken vloer, de foulards om bank en stoelen zijn voorzien van patroon waarin oranje overheerst, en hier en daar heb ik wat auberginekleurige en rode dingetjes). de grote ronde tafel en thonet-stoeltjes heb ik een paar jaar geleden gebeitst in donker noten en de nieuwe boekenkastjes (liever 2 lage dan 1 hoge, de woonkamer is namelijk groot -zo’n 7 bij 5- maar laag wegens nieuwbouw) wil ik ook zo. dat valt nog niet mee. volgens de ikea-site ben ik dan aangewezen op een van de paar stellingkast-systemen. de rest is allemaal al voorzien van folie of lakken in allesbehalve donker notenhout. wel heerlijk goedkoop, die systemen, maar worden ze wel woonkamer-fahig met slechts een notenhouten beits? nu ja, dat zie ik morgen wel, aan die fotootjes op de site is dat niet goed te zien.

in ieder geval heb ik vandaag vast wat zakjes beits gekocht. poederbeits? de verfverkoper keek me aan alsof hij me voor poeder wilde verwijzen naar de parfumerie aan de overkant. ik liet me echter niet van mijn stuk brengen. mijn stellige poederbeits, jazeker zorgde ervoor dat hij ging informeren bij zijn collega achter. en me even later kon wijzen waar de zakjes poederbeits verscholen lagen. heel aardig blies hij eerst ‘t stof van ‘t deksel en opende de doos met zakjes poederbeits voor me.

poederbeits is heus heel fijn spul, houten meubels zouden nooit van een ander soort voorzien mogen worden. je mengt het poeder met warm water en sponst het op. en dan: boenwas. als dienstmeisje uit lang vervlogen tijden moet je het vervolgens in de was zetten. ’tis even werk maar het levert het allermooiste resultaat op.

ik was daar eerst niet zo heel goed in, in meubels in-de-was zetten, en wist niet dat je aan het uitwrijven wel uren moet besteden. de meeste mensen die hier over de vloer komen kleden zich gelukkig donker, maar er was, vlak na het beitsen en wassen van tafel en stoelen, een vriendin die aan het eind van de avond donker-noten vlekken op haar kleding ontdekte. boeken worden hopelijk minder snel boos.