de meeuwen hebben me mee op reis genomen afgelopen zondag. de warmste & meest lome van het trio zomerse dagen. ik had bij lange na niet genoeg geslapen, sprong toch uit bed en dwong mezelf nog wat langer verticaal om te douchen. om daarna zo snel mogelijk, op het balkon, weer verder te gaan liggen. cloud atlas binnen handbereik en een pot sterrenmix en muziek. na jaga jazzist mocht stars of the lid mijn soundtrack verzorgen. ik vergat het boek en luisterde.
al snel gingen twee meeuwen meedoen met de muziek. twee verschillende stemmen die op elkaar reageerden, ik hoorde ze duidelijk en begreep welhaast wat ze elkaar toevertrouwden. het klonk mooi ook, zo samen met stars of the lid. er vielen wat andere meeuwen in. steeds meer meeuwen hoorde ik, en stars of the lid verwerd tot oceaan op de achtergrond. de oorspronkelijke stemmen was ik al snel kwijtgeraakt. er was zoveel ge-ay’ay’ay! (excuseer mijn meeuws) dat ik me voelde als op zo’n eiland dat niets is dan vogelkolonie.
wat een fijn kadootje van de meeuwen dat ik hier bij mocht zijn! ik wist ergens nog wel dat ik gewoon op mijn balkon lag weg te doezelen, en dat het de combinatie moe-loom-muziek & talloze meeuwen was die dit veroorzaakte maar het was toch heel bijzonder. dit was geen gewoon meeuwenfeestje, dit moest een reünie zijn, of de opening van het paarseizoen of een ander meeuwenfestijn waar ik nooit eerder weet van had.
na een minuut of tien doorgebracht te hebben op vogelkolonie-eiland wilde ik toch even de realiteit zien. wellicht minder vervoerend, maar het gezicht van al die meeuwen die hier boven me rondvliegen en aan de overkant op het kerkdak zitten maakt me toch ook altijd blij.
ik keek op en zag er maar vijf. zo weinig meeuwen zie ik hier zelden tot nooit. er kwam nog een zesde. hij vloog over mij heen en over de gracht, ging op het kerkdak zitten en keek me vanaf daar recht mijn gezicht in. hoe hadden vijf of zes meeuwen zoveel lawaai kunnen maken dat ik dacht dat het internationale meeuwenfeestdag was op een vogeleiland ver weg? tenzij… ja, ik weet het zeker, ze hebben me elders meegevoerd. ik was daar waar al die andere meeuwen die normaal boven mijn hoofd cirkelen (die op zes na zondag allemaal verdwenen leken) ook waren.
meeuwen. hitchcock heeft ze gewoon nooit goed verstaan.