het heeft even geduurd, maar na bijna 3 maanden bloggen heb ik nu toch bedacht dat een woord van welkom wel zo vriendelijk staat. zeker in dit gurige jaargetij. en zie boven.
nu het er zo staat lijkt het meer een motto dan een welkomstwoord, maar volgens web-log is dit toch heus mijn welkomsttekst. ooit komt het nog wel goed, met mij als gastvrouw.
het is trouwens de eerste zin van een verhaaltje dat ik ooit schreef, het staat hier onder. en voor wie een beetje moe wordt van al die verhaaltjes die ik al eerder schreef: ik heb een paar nieuwe in de maak. even geduld nog. ik heb een paar jaar bijna niet geschreven en het is weer even wennen.
9 thoughts on welkomstwoord
In den beginne was het Woord… en daarmee begon de ellende…
‘tzal je inmiddels wel zijn opgevallen dat ik zelf zonder kapitalen schrijf. en dat maakt heus een heel ander woord.
Zie je, dat bedoel ik…
geen flauw idee waar je het over hebt.
natuurlijk kun je daarvan vast wederom ‘woorden’ de schuld geven maar dan wordt het wel erg simpel.
Het bewustzijn is talig. Door de taal geven wij betekenis, wij plaatsen ons buiten de wereld door haar te benoemen. De taal is de bril die onze relatie tot de wereld kleurt.
Het gemeenschappelijk benoemde, de gedeelde ‘bril’ bindt ons, en onderscheidt ons van hen die anders benoemen.
Het gedeelde woord scheidt ons van de wereld, het geïndividualiseerde woord scheidt ons van elkaar.
Te simpel?
taal is alleen maar het middel waarmee we elkaar niet begrijpen. niet de oorzaak.
Zonder taal geen begrijpen.
Zonder begrijpen geen misverstand.
mmm, empathie is begrip zonder taal. oftewel: i disagree met het idee dat taal onbegrip veroorzaakt, danwel er onlosmakelijk mee verbonden is.
het is een instrument. begrip en onbegrip liggen daar minimaal 1 laag achter en kunnen ook leven zonder taal.
We gaan het niet eens worden, M.