vanmiddag heb ik door de halve stad geslenterd. ik moest naar mijn bank, en na het opheffen van diverse filialen zit de dichstbijzijnde op de herengracht, vlak bij de amstel. een klein half uurtje lopen is dat en vandaag gaf dat niet. de bank was niet helemaal zichzelf: het meisje voor mij was op een tafel gaan zitten. dat doen klanten van de bank niet zo vaak. even later begreep ik waarom. er waren ‘technische problemen’ en daardoor lag de bank een beetje stil. zij moest geld wisselen, en dat bleek -wel met een hoop gedoe- nog net te doen zonder ‘techniek’. wat ik wilde was niet te doen.
ik wandelde weer weg en de zon en de bladeren zwierven met me mee. ik weet niet precies meer hoe ik gegaan ben, wel herinner ik me naambordjes van de reguliersgracht, de frans halsstraat, de ruysdaelkade, de beethovenstraat en de overtoom. en een terras in de zon met koffie-verkeerd.
in de leidsestraat zag ik een winkel waar ik al eens over gehoord had en nam een kijkje. ik maak niet graag reclame, zeker niet voor trendy en dure winkels. trouwens, ik kom bijna nooit in trendy en dure winkels sinds ik nog maar 3 dagen verdien in plaats van 5 en daarmee mezelf ont-yupt heb (wat ik iedereen kan aanraden die het zich ook maar een beetje kan permitteren, daar kom ik nog wel eens op terug).
maar lush vond ik zo leuk dat ik er wel iets over schrijf. de mensen van lush begonnen eind jaren 70 met het verkopen van hun spullen aan the body shop. toen ging er iets mis en stopten ze en toen kwamen ze elkaar in 1994 weer tegen en begonnen ze voor zichzelf. net als the body shop gebruiken ze niks dat op dieren is getest enzo, maar daarbij gebruiken ze alleen biologische en verse ingredienten en maken ze alles met de hand. het spul is dan ook niet heel erg houdbaar en dient in veel gevallen in de koelkast bewaard. sommige zeep ziet er uit als een vreemd gerecht:
en er zijn cremes als waren het ijsjes:
ook is er spul dat je alleen maar kunt beschrijven als heksenspul:
deze creepy alien heet bij lush een herbal gezichtsreiniger.
ik trakteerde mezelf op een scrub en een smeersel en het meisje waarbij ik afrekende zei “naar he, van die technische problemen”. daar begreep ik niks van. “bij de bank!” reageerde ze op mijn verbazing. ik keek nog eens. en ja, het lush-meisje was hetzelfde meisje dat ruim 3 uur eerder op een tafel zat te wiebelen terwijl bankmensen nerveuzig heen en weer liepen om haar geld te wisselen.
ik zwierf nog wat verder, was wel zo helder om onderweg ook eten enzo te kopen maar ben de cd die ik wilde hebben vergeten. komt nog wel. de zon zit nog in mijn hoofd en de bladeren spelen met mijn blote voeten.